درخت دارایی‌ها: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۱۴: | سطر ۱۱۴: | ||
اگر برای دارایی رخدادی ثبت شده باشد و از آن رخداد سند دارایی تشکیل شده باشد، تغییر بخش دارایی از پنجره '''" [[درخت دارایی‌ها#1503|تدوین یک دارایی]] "'''امکان پذیر نخواهد بود. | اگر برای دارایی رخدادی ثبت شده باشد و از آن رخداد سند دارایی تشکیل شده باشد، تغییر بخش دارایی از پنجره '''" [[درخت دارایی‌ها#1503|تدوین یک دارایی]] "'''امکان پذیر نخواهد بود. | ||
| − | جهت تغییر بخش دارایی‌هایی که رخداد سند زده شده دارند، از [[ | + | جهت تغییر بخش دارایی‌هایی که رخداد سند زده شده دارند، از [[انتقال و خروج انتقالی#2310|رخداد خروج انتقالی]] استفاده می‌شود. |
<div id="1511"> </div> | <div id="1511"> </div> | ||
| + | |||
====''' گروه دارایی '''==== | ====''' گروه دارایی '''==== | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۵
در سیستم دارایی‌های ثابت نوسا، هر دارایی به صورت مستقل در سیستم تعریف می‌شود. سوابق و رخدادهای دارایی‌ها نیز به تفکیک هر دارایی نگهداری می‌شود. گزارش‌های دارایی‌ها به تفکیک و یا سرجمع، از حساب‌های مرتبط با دارایی‌ها اخذ می‌شود.
برای هر دارایی می‌توان مجموعه ای از مشخصات ثابت، دینامیک و سابقه پیش از مکانیزه را تعریف نمود. علاوه بر این امکان تعریف 5 فیلد معین کننده و 15 شرح توصیفی دلخواه نیز در قالب مشخصات ثابت در سیستم تعبیه شده است.
دارایی‌ها در قالب یک ساختار درختی در سیستم تعریف می‌شوند. به این ترتیب امکان دسته بندی دلخواه دارایی‌ها در درخت و اخذ گزارش از سطوح ماقبل دارایی‌ها نیز در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.
از درخت دارایی‌ها جهت مشاهده، تعریف، اصلاح و حذف دارایی‌ها استفاده می‌شود.
درخت دارایی‌ها از نظر شکل ظاهری و شیوه کار، مشابه دیگر درخت‌های موجود در سیستم (حساب‌ها، تفصیلی‌ها، کالاها، مراکز و ...) می‌باشد.
تعریف یک دارایی
در زمان تعریف یک دارایی می‌توان مجموعه‌ای از مشخصات ثابت، دینامیک، پیش از مکانیزه و ... را برای دارایی تعیین نمود.
به این منظور مطابق شکل، از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.
درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :
همانطور که در شکل دیده می‌شود، درخت دارایی‌ها از دو قسمت ساختار فهرستی(سمت راست) و ساختار درختی(سمت چپ) تشکیل شده است.
جهت تعریف دارایی جدید، از ساختار درختی، سطحی که می‌خواهید دارایی در آن تعریف شود را انتخاب نموده و روی آن دابل کلیک نمایید تا زیرگروه‌های آن در قسمت ساختار فهرستی نمایش داده شود. حال تکمه 
موجود در نوار ابزار را انتخاب نمایید و یا کلید " Insert " صفحه کلید را فشار دهید تا پنجره " تدوین یک دارایی " به شکل زیر باز شود.
پنجره تدوین یک دارایی از قسمت‌های زیر تشکیل شده است :
مشخصات ثابت
مشخصات ثابت، آن دسته از مشخصات دارایی هستند که یا تغییر نمی‌کنند و یا در صورت تغییر، حفظ سابقه تغییرات آن‌ها در سیستم نگهداری نمی‌شود. مقادیر این مشخصات، همواره برابر با آخرین مقدار تخصیص داده شده به آن‌ها می‌باشد.
پس از ثبت رخداد برای دارایی برخی از این مشخصات (مانند تاریخ شروع بهره برداری، تاریخ شروع استهلاک و ارزش اسقاط) قابل تغییر نخواهند بود.
مشخصات ثابت دارایی‌ها عبارتند از :
- شماره در گروه
- نام دارایی
- نام لاتین
- وضعیت زیرگروه
- درج "/" در کد دارایی‌های زیرگروه
- بخش
- گروه دارایی
- الگوی عملیات مالی
- کالا
- شماره سریال
- تفصیلی دارایی
- تفصیلی تامین کننده
- تاریخ شروع بهره برداری
- تاریخ شروع استهلاک
- ارزش باقیمانده (اسقاط)
شماره در گروه
کد دارایی، از ترکیب کد سرگروه و شماره دارایی در گروه تشکیل می‌شود.
شماره دارایی در گروه قابل تغییر می‌باشد اما امکان درج شماره تکراری در یک گروه وجود نخواهد داشت.
نام دارایی
جهت درج نام دلخواه برای دارایی از این فیلد استفاده می‌شود.
نام لاتین
به منظور اخذ گزارش های دو زبانه از سیستم، می‌توان برای دارایی‌ها نام لاتین نیز تعیین نمود.
وضعیت زیرگروه
تعداد ارقام دارایی‌های زیر گروه، در این قسمت تعیین می‌گردد. تعداد ارقام زیرگروه می تواند از 1 تا 9 رقم باشد.
در صورتی که دارایی عملیاتی (سطح آخر) باشد، " وضعیت زیر گروه " باید فاقد زیر گروه تعیین می‌شود.
درج '/' در کد دارایی‌های زیرگروه
جهت درج علامت '/' بین دارایی و زیرگروه هایش، مورد استفاده قرار می گیرد.
بخش دارایی
در سیستم دارایی‌های ثابت، به هر دارایی عملیاتی یک بخش اختصاص داده می‌شود. بخش اختصاص داده شده به دارایی، در رخدادها و اسناد دارایی نیز ثبت خواهند شد.
دارایی‌های سرگروه می‌توانند به صورت " مستقل از بخش " تعریف شوند. به این ترتیب در زیرگروه یک سرگروه مستقل از بخش، امکان تعریف دارایی‌هایی از بخش‌های مختلف وجود خواهد داشت.
اگر برای دارایی رخدادی ثبت شده باشد و از آن رخداد سند دارایی تشکیل شده باشد، تغییر بخش دارایی از پنجره " تدوین یک دارایی "امکان پذیر نخواهد بود.
جهت تغییر بخش دارایی‌هایی که رخداد سند زده شده دارند، از رخداد خروج انتقالی استفاده می‌شود.
گروه دارایی
هر دارایی می‌تواند به یکی از گروه‌های دارایی‌های جدول استهلاکات ماده 149 قانون مالیات‌های مستقیم که در سیستم تعریف شده است، ارتباط داده شود. به این ترتیب می‌توان برخی مشخصات پیش فرض (مانند روش استهلاک، نرخ یا مدت یا کارکرد و ...) را تنها در گروه‌های دارایی تعیین نمود تا از گروه‌های دارایی به دارایی‌ها ارث برسد.
در صورتی که برای یک گروه دارایی " شرح‌های توصیفی " تعریف شده باشد، عناوین این شرح‌های توصیفی در زمان تعریف و یا اصلاح دارایی‌های آن گروه، از قسمت " شرح‌های توصیفی " قابل مشاهده و مقدار دهی خواهد بود.
تعیین گروه دارایی برای دارایی‌های عملیاتی الزامی می‌باشد.
الگوی عملیات مالی
الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها در زمان تشکیل اسناد دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این الگوها می‌توان حساب‌ها و تفصیلی‌های مرتبط با هر رخداد را جهت تشکیل اسناد دارایی تعیین نمود.
تعیین الگوی عملیات مالی برای دارایی‌های عملیاتی الزامی است.
کالا
سیستم دارایی‌های ثابت در ارتباط با سیستم " انبار و کنترل موجودی " قرار دارد. در صورتی که دارایی از انبار تحویل گرفته شود( یکی از کالاهای موجود در انبار باشد )، با وارد کردن " کد کالا " در زمان تعریف دارایی، می‌توان ترتیبی داد که بهای تمام شده دارایی از محل برگه‌ها و رخدادهای انبار تکمیل شود. همچنین امکان اخذ گزارشات یکپارچه از سیستم‌های دارایی و انبار نیز میسر خواهد شد.
شماره سریال
برخی از دارایی‌ها دارای شماره سریال منحصر به فرد هستند که توسط سازنده روی کالا درج می‌شود. در صورتی که دارایی دارای شماره سریال باشد، در زمان تعریف دارایی می‌توان از این فیلد جهت وارد نمودن شماره سریال استفاده نمود.
تفصیلی دارایی
در صورتی که در زمان تعریف دارایی، برای دارایی تفصیلی تعیین شود، می‌توان در زمان تعریف الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها و قوانین طرف حساب رخدادهای دارایی جهت تشکیل اسناد دارایی، از تفصیلی دارایی استفاده نمود.
تفصیلی تامین کننده
در صورتی که در زمان تعریف دارایی، برای آن تفصیلی تامین کننده تعیین شود، می‌توان در زمان تعریف الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها و قوانین طرف حساب رخدادهای دارایی، جهت تشکیل اسناد دارایی، از تفصیلی تامین کننده استفاده نمود.
تاریخ شروع بهره برداری
تاریخ شروع بهره برداری، تاریخ مندرج در پروانه بهره برداری یا تاریخ شروع به بهره برداری عملی از دارایی می‌باشد که باید در زمان تعریف دارایی در سیستم وارد نمود.
در صورتی که تاریخ شروع بهره برداری تعیین نگردد، تاریخ جاری سیستم بطور پیش فرض در این قسمت ثبت می‌شود.
تاریخ شروع استهلاک
تاریخ شروع استهلاک، به عنوان مبداء محاسبه استهلاک دارایی در سیستم منظور خواهد شد.
در صورتی که در زمان تعریف دارایی تاریخ شروع استهلاک تعیین نگردد، تاریخ شروع بهره برداری دارایی به عنوان تاریخ شروع استهلاک منظور خواهد شد.
ارزش باقیمانده (اسقاط)
در صورتی که دارایی در پایان عمر مفید خود دارای ارزش مالی جهت معامله باشد، می‌توان این مبلغ را به عنوان ارزش باقیمانده(اسقاط) دارایی در این قسمت وارد نمود.
در صورتی که ارزش اسقاط دارایی قابل صرف نظر باشد و صفر وارد شود، سیستم ترتیبی می‌دهد تا در آخرین محاسبه استهلاک، ارزش دفتری دارایی به یک ريا‌ل برسد تا اثری از دارایی در حساب‌ها باقی بماند.
مشخصات دینامیک
مشخصات دینامیک دارایی‌ها، مشخصاتی هستند که احتمال تغییر آن‌ها در آینده وجود دارد و در صورت تغییر، حفظ سوابق این تغییرات در سیستم ضروری می‌باشد.
مشخصات دینامیک دارایی در زمان تعریف یک دارایی از پنجره " مشخصات دینامیک " قابل تعیین خواهند بود. به این ترتیب همزمان با تعریف دارایی، به ازای هر یک از فیلدهای مشخصات دینامیک، یک رخداد از نوع آن مشخصه توسط سیستم ثبت می‌گردد.
زمانی که رخدادهای یک دارایی سند شوند، تغییر مشخصات دینامیک دارایی از پنجره " تدوین یک دارایی " امکان پذیر نخواهد بود و صرفا از پنجره " رخدادهای یک دارایی "، می‌توان برای مشخصه موردنظر رخداد ثبت نمود.
مقادیر مشخصات دینامیک دارایی، همواره از آخرین رخدادهای ثبت شده برای هر مشخصه حاصل می‌شود.
مشخصات دینامیک دارایی‌ها عبارتند از :
روش استهلاک
استهلاک دارایی به یکی از روش‌های زیر قابل محاسبه خواهد بود :
- بدون استهلاک
- خط مستقیم
- نزولی
- کارکردی
در صورتی که برای دارایی گروه تعیین شده باشد، روش استهلاک انتخاب شده در " گروه دارایی "، بطور پیش فرض در این قسمت قرار می‌گیرد و در صورت لزوم قابل تغییر خواهد بود.
نرخ یا مدت یا کارکرد
با توجه به روش انتخاب شده برای محاسبه استهلاک، نرخ، مدت یا کارکرد را وارد نمایید.
در صورتیکه برای دارایی گروه تعیین شده باشد، نرخ یا مدت یا کارکرد انتخاب شده در " گروه دارایی "، بطور پیش فرض در این قسمت قرار می‌گیرد. این مقدار در صورت لزوم قابل تغییر خواهد بود.
پلاک اموال
پلاک یا برچسب اموال، کد یا شناسه خاصی است که به منظور کنترل موثر یک دارایی در یک واحد اقتصادی به آن اختصاص داده می‌شود و به هنگام شروع بهره برداری از دارایی، روی آن نصب می‌گردد.
شماره برچسب یا پلاک اموال، به عنوان یک نشانه شناسایی در کارت دارایی درج می‌گردد.
در صورتی که دارایی دارای پلاک اموال است، شناسه آن در این قسمت وارد می‌شود.
محل استقرار
محل‌های استقرار، همان مکان‌های فیزیکی قرارگیری دارایی‌های ثابت هستند.
محل استقرار دارایی، از یکی از محل‌های استقرار تعریف شده در " درخت محل‌های استقرار " قابل انتخاب خواهد بود.
تحویل گیرنده
به شخصی که دارایی ثابت به او تحویل داده شده است، تحویل گیرنده می‌گویند. تحویل گیرنده می‌تواند یک جمعدار و یا یکی از کارکنان شرکت باشد.
تحویل گیرنده باید قبلا در درخت تفصیلی‌ها تعریف شده باشد.
جمعدار
جمعدار یا امین اموال، ماموری است که برحسب مقررات شرکت با تایید مدیر امور مالی و حکم کارگزینی به این سمت منصوب می‌گردد و مسئول تحویل و تحول، حفظ و نگهداری اموالی که در حیطه مسئولیت او قرار دارد می‌باشد.
در صورتی که جمعدار قبلا در درخت تفصیلی‌ها تعریف شده باشد، از این قسمت می‌توان برای دارایی جمعدار تعیین نمود.
مرکز هزینه
یک دارایی می‌تواند به یک مرکز هزینه موجود در سیستم مربوط شود. به این ترتیب هزینه های مرتبط با دارایی مانند، هزینه استهلاک، هزینه کاهش ارزش و ... در مرکز انتخاب شده منعکس خواهند شد.
در صورتی که مراکز هزینه در درخت تفصیلی‌ها تعریف شده باشند، در این قسمت می‌توان برای دارایی مرکز هزینه تعیین نمود.
سابقه پیش از مکانیزه
در صورتی که دارایی پیش از بکارگیری سیستم مکانیزه در شرکت یا سازمان مورد استفاده قرار گرفته باشد، در زمان تعریف دارایی حتما باید اطلاعات سابقه پیش از مکانیزه برای آن تکمیل شود.
فیلدهای قابل تعیین در سابقه پیش از مکانیزه عبارتند از :
- تاریخ سابقه پیش از مکانیزه
- بهای تمام شده واقعی
- بهای تمام شده تاریخی
- استهلاک انباشته واقعی
- استهلاک انباشته تاریخی
- کاهش ارزش انباشته
- تاریخ آخرین تجدید ارزیابی
- عمر مفید باقیمانده
- کارکرد مفید باقیمانده
- تاریخ کنارگذاری
- درصد استهلاک دارایی کنارگذاری شده
تاریخ سابقه پیش از مکانیزه
تاریخ سابقه پیش از مکانیزه تاریخی است که دارایی مورد بهره‌برداری قرار گرفته، به سیستم مکانیزه معرفی می‌شود.
تا زمانی که این تاریخ تعیین نشود، فیلدهای سابقه پیش از مکانیزه غیر فعال بوده و قابل مقداردهی نخواهند بود.
بهای تمام شده واقعی
به مجموعه مخارج معقول و ضروری که برای تحصیل و آماده کردن دارایی به منظور استفاده و بهره برداری در شرکت یا سازمان پرداخت می‌شود، بهای تمام شده دارایی ثابت گفته می‌شود.
بهای تمام شده واقعی، بهای تمام شده کنونی دارایی است که تحت تاثیر همه رخدادهای دارایی قرار گرفته باشد.
بهای تمام شده واقعی دارایی در این قسمت وارد می‌شود.
بهای تمام شده تاریخی
به مجموعه مخارج معقول و ضروری که برای تحصیل و آماده کردن دارایی به منظور استفاده و بهره برداری در شرکت یا سازمان پرداخت می‌شود، بهای تمام شده دارایی ثابت گفته می‌شود.
بهای تمام شده تاریخی، بهای تمام شده دارایی با فرض عدم کاهش ارزش و تجدید ارزیابی می‌باشد.
بهای تمام شده تاریخی دارایی در این قسمت وارد می‌شود.
استهلاک انباشته واقعی
استهلاک هر سال دارایی در حسابی کاهنده با عنوان استهلاک انباشته جمع می‌شود و از ارزش دارایی می‌کاهد.
استهلاک انباشته واقعی، استهلاک انباشته دارایی است که تحت تاثیر همه رخدادهای دارایی قرار گرفته باشد.
استهلاک انباشته واقعی در این قسمت وارد می‌شود.
استهلاک انباشته تاریخی
استهلاک هر سال دارایی در حسابی کاهنده با عنوان استهلاک انباشته جمع می‌شود و از ارزش دارایی می‌کاهد.
استهلاک انباشته تاریخی، استهلاک انباشته دارایی با فرض عدم کاهش ارزش و تجدید ارزیابی می‌باشد.
استهلاک انباشته تاریخی در این قسمت وارد می‌شود.
کاهش ارزش انباشته
دارایی‌ها ممکن است در طول زمان استفاده از آن‌ها به دلایلی همچون رکود در بازار، شرایط جوی، سیاست‌های قیمت گذاری و ... دچار کاهش ارزش شوند. این کاهش ارزش به صورت یک هزینه و در یک حساب کاهنده با نام کاهش ارزش انباشته نگهداری می‌شود.
در صورتی که دارایی در زمان معرفی به سیستم مکانیزه دارای هزینه کاهش ارزش انباشته باشد، هزینه کاهش ارزش انباشته دارایی در این قسمت وارد می‌شود.
تاریخ آخرین تجدید ارزیابی
برای دارایی‌هایی که تجدید ارزیابی شده باشند، تاریخ آخرین تجدید ارزیابی دارایی در این قسمت وارد می‌شود.
عمر مفید باقیمانده
برای دارایی‌هایی که روش استهلاک آن‌ها " خط مستقیم " باشد، عمر مفید باقیمانده دارایی را در این قسمت می‌توان وارد نمود.
این فیلد برای دارایی‌هایی که به روش نزولی یا کارکردی مستهلک می‌شوند، غیر فعال خواهد بود.
کارکرد مفید باقیمانده
برای دارایی‌هایی که روش استهلاک آن‌ها " کارکردی " باشد، کارکرد مفید باقیمانده دارایی را در این قسمت می‌توان وارد نمود.
این فیلد برای دارایی‌هایی که به روش خط مستقیم یا نزولی مستهلک می‌شوند، غیر فعال خواهد بود.
تاریخ کنارگذاری
در صورتی که دارایی پیش از به کارگیری سیستم مکانیزه کنارگذاری شده باشد، تاریخ کنارگذاری در این قسمت تعیین می‌شود.
درصد استهلاک دارایی کنارگذاری شده
استهلاک دارایی کنارگذاری شده به صورت درصدی از استهلاک دارایی در حال استفاده محاسبه می‌شود.
درصد استهلاک دارایی کنارگذاری شده در این قسمت تعیین می‌شود.
جهت تعریف یک دارایی عملیاتی ، تعیین فیلدهای " شماره (در گروه) " ، " نام " ، " بخش " ، " گروه دارایی " ، " الگوی عملیات مالی " و " تاریخ شروع بهره‌برداری "، در قسمت مشخصات ثابت الزامی می‌باشد.
پس از وارد نمودن فیلدهای فوق، تکمه تصویب را فشار دهید تا دارایی جدید به درخت دارایی‌ها اضافه شود.
ویرایش یک دارایی
جهت ویرایش یک دارایی، مطابق شکل از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.
درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :
روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی(سمت راست) قرار گرفته و کلید " Enter " را فشار دهید تا پنجره " تدوین یک دارایی " به شکل زیر باز شود :
تغییرات موردنظر را انجام داده و تکمه تصویب را فشار دهید.
در صورتی که برای دارایی رخدادی درج شده باشد، تغییر برخی از مشخصات آن امکان پذیر نخواهد بود.
حذف یک دارایی
جهت حذف یک دارایی، ابتدا مطابق شکل از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.
درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :
روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی(سمت راست صفحه) قرار گرفته و تکمه 
موجود در نوار ابزار را فشار دهید و یا از کلید‌های ترکیبی " Ctrl + Del " صفحه کلید استفاده نمایید.
به این ترتیب دارایی موردنظر حذف خواهد شد.
در صورتی که رخدادی برای دارایی ثبت نشده باشد، دارایی قابل حذف خواهد بود.
category : بازگشت