درخت دارایی‌ها: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۴۵: | سطر ۴۵: | ||
| − | [[file:asset | + | [[file:asset 066.png|900px|thumb|center|درخت دارایی‌ها]] |
| سطر ۵۱: | سطر ۵۱: | ||
| − | [[file:asset | + | [[file:asset 067.png|500px|thumb|center|تدوین یک دارایی]] |
| سطر ۶۶: | سطر ۶۶: | ||
| − | [[file:asset | + | [[file:asset 066.png|900px|thumb|center|درخت دارایی‌ها]] |
روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی قرار گرفته و تکمه [[file:asset 025.png|20px]] موجود در نوار ابزار را فشار دهید و یا کلید‌های ترکیبی '''" Ctrl + Del "''' صفحه کلید استفاده نمایید. | روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی قرار گرفته و تکمه [[file:asset 025.png|20px]] موجود در نوار ابزار را فشار دهید و یا کلید‌های ترکیبی '''" Ctrl + Del "''' صفحه کلید استفاده نمایید. | ||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۴۴
در سیستم دارایی‌های ثابت نوسا، هر دارایی به صورت مستقل در سیستم تعریف می‌شود. سوابق و رخدادهای دارایی‌ها نیز به تفکیک هر دارایی نگهداری می‌شود. گزارش‌های دارایی‌ها به تفکیک و یا سرجمع، از حساب‌های مرتبط با دارایی‌ها حاصل می‌شود.
برای هر دارایی می‌توان مجموعه ای از مشخصات ثابت، دینامیک و سابقه پیش از مکانیزه را تعریف نمود. علاوه بر این امکان تعریف 5 فیلد معین کننده و 15 شرح توصیفی دلخواه نیز در قالب مشخصات ثابت در سیستم تعبیه شده است.
دارایی‌ها در قالب یک ساختار درختی در سیستم تعریف می‌شوند. به این ترتیب امکان دسته بندی دلخواه دارایی‌ها در درخت و اخذ گزارش از سطوح ماقبل دارایی‌ها نیز در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.
از درخت دارایی‌ها جهت مشاهده، تعریف، اصلاح و حذف دارایی‌ها استفاده می‌شود.
درخت دارایی‌ها از نظر شکل ظاهری و شیوه کار، مشابه دیگر درخت‌های موجود در سیستم (حساب‌ها، تفصیلی‌ها، کالاها، مراکز و ...) می‌باشد.
تعریف یک دارایی
به منظور تعریف یک دارایی جدید، مطابق شکل، از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.
درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :
همانطور که در شکل دیده می‌شود، درخت دارایی‌ها از دو قسمت ساختار فهرستی و ساختار درختی تشکیل شده است.
جهت تعریف دارایی جدید، از ساختار درختی، سطحی که می‌خواهید دارایی در آن تعریف شود را انتخاب نموده و روی آن دابل کلیک کنید تا زیرگروه‌های آن در قسمت ساختار فهرستی نمایش داده شود. حال تکمه 
موجود در نوار ابزار را انتخاب نمایید و یا کلید " Insert " صفحه کلید را فشار دهید تا پنجره " تدوین یک دارایی " باز شود.
جهت تعریف یک دارایی عملیاتی، وارد کردن فیلدهای " شماره (در گروه) " ، " نام " ، " بخش " ، " گروه دارایی " و " الگوی عملیات مالی "، الزامی می‌باشد.
پس از وارد نمودن فیلدهای موردنظر، تکمه تصویب را فشار دهید تا دارایی جدید به درخت دارایی‌ها اضافه شود.
ویرایش یک دارایی
جهت ویرایش یک دارایی، مطابق شکل از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.
درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :
روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی قرار گرفته و کلید " Enter" را فشار دهید تا پنجره " تدوین یک دارایی " به شکل زیر باز شود :
پس از انجام تغییرات موردنظر، تکمه تصویب را فشار دهید.
حذف یک دارایی
جهت حذف یک دارایی، ابتدا مطابق شکل از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.
درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :
روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی قرار گرفته و تکمه موجود در نوار ابزار را فشار دهید و یا کلید‌های ترکیبی " Ctrl + Del " صفحه کلید استفاده نمایید.
به این ترتیب دارایی موردنظر حذف خواهد شد.
در صورتی که رخدادی برای دارایی ثبت نشده باشد، دارایی قابل حذف خواهد بود.
تدوین یک دارایی
پنجره تدوین یک دارایی از قسمت‌های زیر تشکیل شده است :
- مشخصات ثابت
- مشخصات دینامیک
- سابقه پیش از مکانیزه
- شرح‌های توصیفی
- یادداشت
مشخصات ثابت
هر دارایی دارای تعدادی مشخصه یا ویژگی ثابت می‌باشد. سابقه تغییر این مشخصات در سیستم نگهداری نمی‌شود و مقادیر آن‌ها همواره برابر با آخرین مقدار تخصیص یافته به مشخصه خواهد بود. برخی از این مشخصات پس از ثبت رخداد برای دارایی، قابل تغییر نخواهند بود(مانند تاریخ شروع بهره برداری، تاریخ شروع استهلاک و ارزش اسقاط).
مشخصات ثابت دارایی‌ها عبارتند از :
- شماره در گروه
- نام دارایی
- نام لاتین
- وضعیت زیرگروه
- درج "/" در کد دارایی‌های زیرگروه
- بخش
- گروه دارایی
- الگوی عملیات مالی
- کالا
- شماره سریال
- تفصیلی دارایی
- تفصیلی تامین کننده
- تاریخ شروع بهره برداری
- تاریخ شروع استهلاک
- ارزش باقیمانده (اسقاط)
شماره در گروه
با توجه به تعداد ارقام سرگروه، می‌توان شماره دلخواهی را به دارایی تخصیص داد. درج شماره تکراری در گروه امکان پذیر نمی باشد.
نام دارایی
جهت درج نام دارایی مورد استفاده قرار می گیرد.
نام لاتین
به منظور اخذ گزارش های دو زبانه از سیستم، می‌توان برای دارایی‌ها نام لاتین وارد نمود.
وضعیت زیرگروه
جهت تعیین تعداد ارقام دارایی‌های زیر گروه، مورد استفاده قرار می گیرد. تعداد ارقام زیرگروه می تواند از 1 تا 9 رقم باشد. در صورتی که دارایی عملیاتی (سطح آخر) است، وضعیت زیر گروه را فاقد زیر گروه تعیین نمایید.
درج "/" در کد دارایی‌های زیرگروه
جهت درج "/" بین دارایی و زیرگروه هایش ، مورد استفاده قرار می گیرد.
بخش دارایی
در سیستم دارایی‌های ثابت، به هر دارایی عملیاتی یک بخش اختصاص داده می‌شود. بخش اختصاص داده شده به دارایی، در رخدادها و اسناد دارایی نیز ثبت خواهند شد. دارایی‌های سرگروه می‌توانند به صورت "" مستقل از بخش "" تعریف شوند. به این ترتیب در زیرگروه یک سرگروه مستقل از بخش، امکان تعریف دارایی‌هایی از بخش‌های مختلف وجود خواهد داشت.
اگر برای دارایی رخدادی ثبت شده باشد و آن رخداد سند شده باشد، تغییر بخش دارایی از پنجره تدوین یک دارایی امکان پذیر نخواهد بود.
گروه دارایی
هر دارایی می‌تواند به یکی از گروه‌های جدول دارایی‌های استهلاک پذیر ماده 149 قانون مالیات‌های مستقیم که در سیستم تعریف شده است، ارتباط داده شود. به این ترتیب می‌توان برخی مشخصات پیش فرض (مانند روش استهلاک، نرخ یا مدت یا کارکرد و ...) را تنها در گروه‌های دارایی تعیین نمود و این مشخصات از گروه‌ها به دارایی منتقل شود. در صورتی که شرح‌های توصیفی در یک گروه دارایی تعریف شود، در زمان تعریف دارایی جدید، برای دارایی‌های آن گروه قابل دسترس خواهند بود.
تعیین گروه دارایی برای دارایی‌های عملیاتی الزامی است.
الگوی عملیات مالی
الگوهای عملیات مالی دارایی در زمان تشکیل اسناد دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تعیین الگوی عملیات مالی برای دارایی‌های عملیاتی الزامی است.
کالا
در صورتی که دارایی قبلا به عنوان یک کالا در درخت کالاها تعریف شده باشد، از این طریق می‌توان ارتباط دارایی را با کالا تعریف نمود.
شماره سریال
برای دارایی‌هایی که دارای شماره سریال هستند، از این قسمت می‌توان شماره موردنظر را وارد نمود.
تفصیلی دارایی
در صورتی که برای دارایی، تفصیلی تعیین شده باشد، جهت درج در رخدادها و اسناد دارایی می‌توان از آن استفاده نمود.
تفصیلی تامین کننده
در صورتی که برای دارایی، تفصیلی تامین کننده تعیین شده باشد، جهت درج در رخدادها و اسناد دارایی می‌توان از آن استفاده نمود.
تاریخ شروع بهره برداری
تاریخ شروع بهره برداری، تاریخ مندرج در پروانه بهره برداری یا تاریخ شروع به بهره برداری عملی از دارایی می‌باشد که باید در زمان تعریف دارایی به سیستم وارد نمود. در صورتی که این تاریخ تعیین نگردد، تاریخ تعریف دارایی در سیستم بطور پیش فرض در این قسمت ثبت می‌شود.
تاریخ شروع استهلاک
بر طبق ماده 149 قانون مالیات‌های مستقیم (ماده 6)، مبداء محاسبه استهلاک دارایی‌ها، از ابتدای ماه بعد از بهره برداری دارایی می‌باشد. اما این تاریخ بسته به نظر کاربر قابل تغییر خواهد بود. بطور مثال برای دارایی‌ای که تاریخ شروع بهره برداری آن 01/01/1396 باشد، تاریخ شروع استهلاک به صورت زیر قابل انتخاب خواهد بود :
ارزش باقیمانده (اسقاط)
در صورتی که دارایی در پایان عمر مفید خود دارای ارزشی جهت معامله باشد، می‌توان این مبلغ را به عنوان ارزش باقیمانده(اسقاط) در این قسمت وارد نمود.