درخت دارایی‌ها

در سیستم دارایی‌های ثابت نوسا، هر دارایی به صورت مستقل در سیستم تعریف می‌شود. سوابق و رخدادهای دارایی‌ها نیز به تفکیک هر دارایی نگهداری می‌شود. گزارش‌های دارایی‌ها به تفکیک و یا سرجمع، از حساب‌های مرتبط با دارایی‌ها حاصل می‌شود.

برای هر دارایی می‌توان مجموعه ای از مشخصات ثابت، دینامیک و سابقه پیش از مکانیزه را تعریف نمود. علاوه بر این امکان تعریف 5 فیلد معین کننده و 15 شرح توصیفی دلخواه نیز در قالب مشخصات ثابت در سیستم تعبیه شده است.

دارایی‌ها در قالب یک ساختار درختی در سیستم تعریف می‌شوند. به این ترتیب امکان دسته بندی دلخواه دارایی‌ها در درخت و اخذ گزارش از سطوح ماقبل دارایی‌ها نیز در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.

از درخت دارایی‌ها جهت مشاهده، تعریف، اصلاح و حذف دارایی‌ها استفاده می‌شود.

درخت دارایی‌ها از نظر شکل ظاهری و شیوه کار، مشابه دیگر درخت‌های موجود در سیستم (حساب‌ها، تفصیلی‌ها، کالاها، مراکز و ...) می‌باشد.

تعریف یک دارایی

به منظور تعریف یک دارایی جدید، مطابق شکل، از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.

منوی دارایی

درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :

درخت دارایی‌ها

همانطور که در شکل دیده می‌شود، درخت دارایی‌ها از دو قسمت ساختار فهرستی(سمت راست) و ساختار درختی(سمت چپ) تشکیل شده است.

جهت تعریف دارایی جدید، از ساختار درختی، سطحی که می‌خواهید دارایی در آن تعریف شود را انتخاب نموده و روی آن دابل کلیک کنید تا زیرگروه‌های آن در قسمت ساختار فهرستی نمایش داده شود. حال تکمه موجود در نوار ابزار را انتخاب نمایید و یا کلید " Insert " صفحه کلید را فشار دهید تا پنجره " تدوین یک دارایی " باز شود.

وارد کردن فیلدهای " شماره (در گروه) " و " نام "، جهت تعریف دارایی جدید الزامی می‌باشد.

تدوین یک دارایی

پس از وارد نمودن فیلد‌های موردنظر، تکمه تصویب را فشار دهید تا دارایی جدید به درخت دارایی‌ها اضافه شود.

جهت تعریف یک دارایی عملیاتی، علاوه بر فیلدهای " شماره (در گروه) " و " نام "، وارد کردن فیلدهای " بخش " ، " گروه دارایی " و " الگوی عملیات مالی " نیز الزامی می‌باشد.

ویرایش یک دارایی

جهت ویرایش یک دارایی، مطابق شکل از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.

منوی دارایی

درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :

درخت دارایی‌ها

روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی(سمت راست) قرار گرفته و کلید " Enter " را فشار دهید تا پنجره " تدوین یک دارایی " به شکل زیر باز شود :

تدوین یک دارایی

تغییرات موردنظر را انجام داده و تکمه تصویب را فشار دهید.

در صورتی که برای دارایی رخدادی درج شده باشد، تغییر برخی از مشخصات آن امکان پذیر نخواهد بود.

حذف یک دارایی

جهت حذف یک دارایی، ابتدا مطابق شکل از منوی " دارایی " ، " درخت دارایی‌ها " را انتخاب نمایید.

منوی دارایی

درخت دارایی‌ها به شکل زیر باز می‌شود :

درخت دارایی‌ها

روی دارایی موردنظر در ساختار فهرستی(سمت راست صفحه) قرار گرفته و تکمه موجود در نوار ابزار را فشار دهید و یا از کلید‌های ترکیبی " Ctrl + Del " صفحه کلید استفاده نمایید.

به این ترتیب دارایی موردنظر حذف خواهد شد.

در صورتی که رخدادی برای دارایی ثبت نشده باشد، دارایی قابل حذف خواهد بود.

تدوین یک دارایی

از پنجره تدوین یک دارایی، به منظور تعریف و یا اصلاح مشخصات دارایی‌ها استفاده می‌شود. این پنجره از قسمت‌های زیر تشکیل شده است :

• مشخصات ثابت
• مشخصات دینامیک
• سابقه پیش از مکانیزه
• شرح‌های توصیفی
• یادداشت

مشخصات ثابت

---

هر دارایی دارای تعدادی مشخصه یا ویژگی ثابت می‌باشد. سابقه تغییر این مشخصات در سیستم نگهداری نمی‌شود و مقادیر آن‌ها همواره برابر با آخرین مقدار تخصیص یافته به مشخصه خواهد بود. برخی از این مشخصات پس از ثبت رخداد برای دارایی، قابل تغییر نخواهند بود(مانند تاریخ شروع بهره برداری، تاریخ شروع استهلاک و ارزش اسقاط).

مشخصات ثابت

مشخصات ثابت دارایی‌ها عبارتند از :

• شماره در گروه
• نام دارایی
• نام لاتین
• وضعیت زیرگروه
• درج "/" در کد دارایی‌های زیرگروه
• بخش
• گروه دارایی
• الگوی عملیات مالی
• کالا
• شماره سریال
• تفصیلی دارایی
• تفصیلی تامین کننده
• تاریخ شروع بهره ‌برداری
• تاریخ شروع استهلاک
• ارزش باقیمانده (اسقاط)

شماره در گروه

---

هر دارایی در گروهی که تعریف می‌شود، دارای یک شماره اختصاصی است که به همراه کد سرگروه خود، کد دارایی را تشکیل می‌دهند.

امکان درج شماره تکراری در یک گروه وجود نخواهد داشت.

نام دارایی

---

از این فیلد جهت درج نام دارایی استفاده می‌شود.

نام لاتین

---

به منظور اخذ گزارش های دو زبانه از سیستم، می‌توان برای دارایی‌ها نام لاتین تعیین نمود.

وضعیت زیرگروه

---

تعداد ارقام دارایی‌های زیر گروه، در این قسمت تعیین می‌گردد. تعداد ارقام زیرگروه می تواند از 1 تا 9 رقم باشد.

در صورتی که دارایی عملیاتی (سطح آخر) باشد، " وضعیت زیر گروه "، فاقد زیر گروه تعیین می‌شود.

درج '/' در کد دارایی‌های زیرگروه

---

جهت درج علامت '/' بین دارایی و زیرگروه هایش، مورد استفاده قرار می گیرد.

بخش دارایی

---

در سیستم دارایی‌های ثابت، به هر دارایی‌ عملیاتی یک بخش اختصاص داده می‌شود. بخش اختصاص داده شده به دارایی، در رخدادها و اسناد دارایی نیز ثبت خواهند شد.

دارایی‌های سرگروه می‌توانند به صورت " مستقل از بخش " تعریف شوند. به این ترتیب در زیرگروه یک سرگروه مستقل از بخش، امکان تعریف دارایی‌هایی از بخش‌های مختلف وجود خواهد داشت.

اگر برای دارایی رخدادی ثبت شده باشد و از آن رخداد سند دارایی تشکیل شده باشد، تغییر بخش دارایی از پنجره " تدوین یک دارایی "امکان پذیر نخواهد بود.

جهت تغییر بخش دارایی‌هایی که رخداد سند زده شده دارند، از رخداد خروج انتقالی استفاده می‌شود.

گروه دارایی

---

هر دارایی می‌تواند به یکی از گروه‌های دارایی‌های جدول استهلاکات ماده 149 قانون مالیات‌های مستقیم که در سیستم تعریف شده است، ارتباط داده شود. به این ترتیب می‌توان برخی مشخصات پیش فرض (مانند روش استهلاک، نرخ یا مدت یا کارکرد و ...) را تنها در گروه‌های دارایی تعیین نمود تا از گروه‌های دارایی به دارایی‌ها ارث برسد.

در صورتی که برای یک گروه‌ دارایی " شرح‌های توصیفی "  تعریف شده باشد، عناوین این شرح‌های توصیفی در زمان تعریف و یا اصلاح دارایی‌های آن گروه،  از Tab " شرح‌های توصیفی " قابل مشاهده و مقدار دهی خواهد بود.

تعیین گروه دارایی برای دارایی‌های عملیاتی الزامی است.

الگوی عملیات مالی

---

الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها در زمان تشکیل اسناد دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این الگوها می‌توان حساب‌ها و تفصیلی‌های مرتبط با هر رخداد را جهت تشکیل اسناد دارایی تعیین نمود.

تعیین الگوی عملیات مالی برای دارایی‌های عملیاتی الزامی است.

کالا

---

سیستم دارایی‌های ثابت در ارتباط با سیستم‌ " انبار و کنترل موجودی " قرار دارد. در صورتی که دارایی‌ از انبار تحویل گرفته شود(یکی از کالاهای موجود در انبار باشد)، با وارد کردن " کد کالا " در زمان تعریف دارایی، می‌توان ترتیبی داد که بهای تمام شده دارایی‌ از محل برگه‌ها و رخدادهای انبار تامین شود. همچنین امکان اخذ گزارشات یکپارچه از سیستم‌های دارایی و انبار نیز فراهم خواهد شد.

شماره سریال

---

بعضی از دارایی‌ها دارای شماره سریال منحصر به فرد هستند که توسط سازنده روی کالا درج می‌شود. در صورتی که دارایی دارای شماره سریال باشد، در زمان تعریف دارایی می‌توان از این فیلد جهت وارد نمودن شماره سریال استفاده نمود.

تفصیلی دارایی

---

در صورتی که در زمان تعریف دارایی، برای آن تفصیلی دارایی تعیین شود، از تفصیلی دارایی در الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها و قوانین طرف حساب رخدادهای دارایی، جهت درج در سطرهای سند‌های دارایی، می‌توان استفاده نمود.

تفصیلی تامین کننده

---

در صورتی که در زمان تعریف دارایی، برای آن تفصیلی تامین کننده تعیین شود، از تفصیلی تامین کننده در الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها و قوانین طرف حساب رخدادهای دارایی، جهت درج در سطرهای سند‌های دارایی، می‌توان استفاده نمود.

تاریخ شروع بهره ‌برداری

---

تاریخ شروع بهره برداری، تاریخ مندرج در پروانه بهره برداری یا تاریخ شروع به بهره برداری عملی از دارایی می‌باشد که باید در زمان تعریف دارایی در سیستم وارد نمود.

در صورتی که تاریخ شروع بهره برداری تعیین نگردد، تاریخ تعریف دارایی بطور پیش فرض در این قسمت ثبت می‌شود.

تاریخ شروع استهلاک

---

بر طبق ماده 149 قانون مالیات‌های مستقیم (ماده 6)، مبداء محاسبه استهلاک دارایی‌ها، از ابتدای ماه بعد از بهره برداری دارایی می‌باشد. اما این تاریخ بسته به نظر کاربر، در زمان تعریف مشخصات دارایی، قابل تغییر خواهد بود. بطور مثال برای دارایی‌ای که تاریخ شروع بهره برداری آن 1396/01/01 باشد، تاریخ شروع استهلاک به صورت‌های زیر قابل انتخاب خواهد بود :

پرونده:Asset 012.png

تاریخ شروع استهلاک

در صورتی که در زمان تعریف دارایی تاریخ شروع استهلاک تعیین نگردد، تاریخ شروع بهره برداری دارایی به عنوان تاریخ شروع استهلاک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ارزش باقیمانده (اسقاط)

---

در صورتی که دارایی در پایان عمر مفید خود دارای ارزشی مالی جهت معامله باشد، می‌توان این مبلغ را به عنوان ارزش باقیمانده(اسقاط) در این قسمت وارد نمود.

در صورتی که ارزش اسقاط دارایی قابل صرف نظر باشد و صفر وارد شود، سیستم ترتیبی می‌دهد تا در آخرین محاسبه استهلاک، ارزش دفتری دارایی به یک ريا‌ل برسد تا اثری از دارایی در حساب‌های سیستم باقی بماند.

مشخصات دینامیک

---

مشخصات دینامیک دارایی‌ها، مشخصاتی هستند که احتمال تغییر آن‌ها در آینده وجود دارد و در صورت تغییر، حفظ سوابق این تغییرات در سیستم ضروری می‌باشد.

مشخصات دینامیک دارایی در زمان تعریف یک دارایی از پنجره " مشخصات دینامیک " قابل تعیین خواهند بود. به این ترتیب همزمان با تعریف دارایی، به ازای هر یک از فیلدهای مشخصات دینامیک، یک رخداد از نوع آن مشخصه توسط سیستم ثبت می‌گردد.

زمانی که رخدادهای یک دارایی سند شوند، تغییر مشخصات دینامیک دارایی از پنجره " تدوین یک دارایی " امکان پذیر نخواهد بود و صرفا از پنجره " رخدادهای یک دارایی "، می‌توان برای مشخصه موردنظر رخداد ثبت نمود.

مقادیر مشخصات دینامیک دارایی، همواره از آخرین رخدادهای ثبت شده برای هر مشخصه حاصل می‌شود.

مشخصات دینامیک

مشخصات دینامیک دارایی‌ها عبارتند از :

• روش استهلاک
• نرخ یا مدت یا کارکرد
• پلاک اموال
• محل استقرار
• تحویل گیرنده
• جمعدار
• مرکز هزینه

روش استهلاک

---

استهلاک دارایی به یکی از روش‌های زیر قابل محاسبه خواهد بود :

• بدون استهلاک
• خط مستقیم
• نزولی
• کارکردی

در صورتیکه برای دارایی گروه تعیین شده باشد، روش استهلاک انتخاب شده در " گروه دارایی "، بطور پیش فرض در این قسمت قرار می‌گیرد و در صورت لزوم قابل تغییر خواهد بود.

نرخ یا مدت یا کارکرد

---

با توجه به روش انتخاب شده برای محاسبه استهلاک، نرخ، مدت یا کارکرد را وارد نمایید.

در صورتیکه برای دارایی گروه تعیین شده باشد، نرخ یا مدت یا کارکرد انتخاب شده در " گروه دارایی "، بطور پیش فرض در این قسمت قرار می‌گیرد. این مقدار در صورت لزوم قابل تغییر خواهد بود.

پلاک اموال

---

پلاک یا برچسب اموال، کد یا شناسه خاصی است که به منظور کنترل موثر یک دارایی در یک واحد اقتصادی به آن اختصاص داده می‌شود و به هنگام شروع بهره برداری از دارایی، روی آن نصب می‌گردد.

شماره برچسب یا پلاک اموال، به عنوان یک نشانه شناسایی در کارت دارایی درج می‌گردد.

در صورتیکه دارایی دارای پلاک اموال است، شناسه آن در این قسمت وارد می‌شود.

محل استقرار

---

محل‌های استقرار، همان مکان‌های فیزیکی قرارگیری دارایی‌های ثابت هستند.

محل استقرار دارایی، از یکی از محل‌های استقرار تعریف شده در " درخت محل‌های استقرار " قابل انتخاب خواهد بود.

تحویل گیرنده

---

به شخصی که دارایی ثابت به او تحویل داده شده است، تحویل گیرنده می‌گویند. تحویل گیرنده می‌تواند یک جمعدار و یا یکی از کارکنان شرکت باشد.

تحویل گیرنده باید قبلا در درخت تفصیلی‌ها تعریف شده باشد.

جمعدار

---

جمعدار یا امین اموال، ماموری است که برحسب مقررات شرکت با تایید مدیر امور مالی و حکم کارگزینی به این سمت منصوب می‌گردد و مسئول تحویل و تحول، حفظ و نگهداری اموالی که در حیطه مسئولیت او قرار دارد می‌باشد.

در صورتیکه جمعدار قبلا در درخت تفصیلی‌ها تعریف شده باشد، از این قسمت می‌توان برای دارایی جمعدار تعیین نمود.

مرکز هزینه

---

یک دارایی می‌تواند به یک مرکز هزینه موجود در سیستم مربوط شود. به این ترتیب هزینه های مرتبط با دارایی مانند، هزینه استهلاک، هزینه کاهش ارزش و ... در مرکز انتخاب شده منعکس خواهند شد.

در صورتیکه مراکز هزینه در درخت تفصیلی‌ها تعریف شده باشند، در این قسمت می‌توان برای دارایی مرکز هزینه تعیین نمود.

سابقه پیش از مکانیزه

---

در صورتی که دارایی پیش از به کارگیری سیستم مکانیزه مورد بهره برداری قرار گرفته باشد، در زمان تعریف دارایی حتما باید مشخصات مربوط به پیش از مکانیزه را برای آن تعریف شود.

سابقه پیش از مکانیزه

فیلدهایی که در سابقه پیش از مکانیزه تعیین می‌شوند عبارتند از :

• تاریخ سابقه پیش از مکانیزه
• بهای تمام شده واقعی
• بهای تمام شده تاریخی
• استهلاک انباشته واقعی
• استهلاک انباشته تاریخی
• کاهش ارزش انباشته
• تاریخ آخرین تجدید ارزیابی
• عمر مفید باقیمانده
• کارکرد مفید باقیمانده
• تاریخ کنارگذاری
• درصد استهلاک دارایی کنارگذاری شده

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

درصد استهلاک دارایی کنارگذاری شده

---

---

category : بازگشت